Pot vol suiker

Eigenlijk was het een idee van mijn nicht Linda. Zij en haar man dronken hun koffie en thee zonder suiker, dus dat stond niet boven aan de boodschappenlijst. Maar ja.. als je visite krijgt die wel suiker wil, dan moet je dat toch aan kunnen bieden. Linda begon suikerzakjes te verzamelen in een grote glazen pot. En als je dan koffie kwam drinken, dan kreeg je er een suikerzakje bij dat uit alle windstreken kon komen. Gewoon van de MacDonalds in Utrecht, of een Apeldoorns restaurant, of een zakje met fraai Italiaans design en de naam van een espressomerk, of een suikerstaafje uit Praag, Barcelona of Athene, of een suikerzakje met Chinese tekens. Ontzettend leuk natuurlijk. Ik spaarde lustig mee, evenals een aantal collega’s. Ik werk namelijk bij een reisorganisatie, dus er gaat geregeld eens iemand op reis. Zelf was mijn bagage na een reisje naar Portugal verzwaard met maar liefst 48 suikerzakjes, bijna een kilo. Linda’s collectie suikerzakjes groeide gestaag en het duurde niet lang of de glazen pot was meer dan vol. We hoefden Linda niet meer te helpen met de voorraad. Maar ja, het is en blijft een leuk idee natuurlijk. Dus ben ik zelf een grote glazen pot gaan vullen met buitenlandse suikerzakjes. Die zijn meer voor de heb eigenlijk, want ik kan maar moeilijk afstand doen van mijn verzamelde spulletjes, zelfs als het om suikerzakjes gaat. En dat hoeft gelukkig ook niet, want ik heb meestal voldoende suiker op voorraad, al dan niet in klontjes. Tot op een dag we echt niets meer hadden en er wat zakjes aan moesten geloven. Jammerend stond ik een selectie te maken, want ze waren allemaal zo bijzonder….. Manlief Rob stond er wat meewarig bij te kijken. “Waar gaat het eigenlijk over?” zag je hem denken en hij had natuurlijk gelijk. De glazen pot was boordevol en bleef dat ook toen er ongeveer 10 zakjes uit waren verdwenen. Er kan ook niets meer bij. Er pasten nog net twee Baltische zakjes in de pot… het tijdperk van suikerzakjes verzamelen is nu echt voorbij.

Kringloopbak

Bij een bezoekje aan één van de kringloopwinkels in Assen zag ik een houten bakje staan. Gewoon van waaibomenhout, zoals manlief dat noemt. Het was eigenlijk een simpel dingetje, volgens mij een soort proeve van bekwaamheid voor een leerling houtbewerking. En dan een opdracht uit het eerste jaar. Maar ik zag de bak meteen in een witte hoogglansversie en dus kocht ik het stuk hout. Het was gebruikt als bloempot, als ik af mag gaan op de aarde die nog onderin klonterde. Schoonmaken, schuren, grondverfje en aflakken: na twee dagen had ik een ontzettend leuke bak. Ideaal om uien, knoflook, tomaten, appeltjes of aardappelen in te bewaren, maar ik heb al een mooie schaal op het aanrecht voor dat soort dingen, dus ik moest wat anders verzinnen. Opeens had ik het: de voorraad waxinelichten. Zo met de herfst en winter voor de deur gaan de waxinelichtjes er weer met tig tegelijk doorheen, dus een voorraadje is niet verkeerd. Zo gezegd, zo gedaan: de bak zit nu vol kaarsjes. Laat het najaar maar komen!

Wie wat waarvoor?

Ik heb al eens verteld over de gîtes van mijn zwager en schoonzus in de Drôme én over het bijbehorende brocantewinkeltje: l'Ermitage de la Mure. Deze zomer waren we weer even op bezoek. De collectie in de brocanterie was behoorlijk uitgebreid en ik zag een heleboel mooie spulletjes staan: een verweerd blauw dienblad, een schitterende spiegel met geslepen rand, een spiegel in een houten omlijsting, schattige oude tolletjes, een piepklein apothekersdoosje en nog veel meer. Ze hadden ook twee fantastische bedden staan in Louis Seize-stijl (of Quinze of zo), maar die waren al verkocht. Allicht. Omdat Theo allerlei spullen uit onder andere Franse boereninboedels heeft, zitten er ook wat zeer mysterieuze attributen tussen. We hebben er een paar op foto gezet. De grote vraag is: wat is het? Vandaag deel 1, gefotografeerd met het blauwe dienblad op de achtergrond ;-). Weet iemand waar dit voor diende? Volgens Theo weet iedere Franse boer het antwoord...

2x Give Away: Landelijk Brocant en Erfgoed

Er zijn weer leuke give away acties, dit keer van de blogs Landelijk Brocant en Erfgoed. Neem eens een kijkje op deze blogs: heel inspirerend.

Ook de give away  van Landelijk Brocant is inspirerend, want deze is van www.serviesshop.nl, inmiddels een favoriet adres van mij. Mocht ik winnen, dan wordt het nog een lastige keuze, want ik ben dol op het Stapelgoedservies, maar ik vind de spulletjes van 'At Home with Marieke' ook zo leuk (zie foto).
Voor de actie, klik op Landelijk Brocant



De blog Erfgoed is nu ook op facebook. Ik ben direct op de pagina gaan kijken en dat is leuk! Prachtige brocante spulletjes en als ik het zo snel bekijk niet duur. Dus die pagina wil ik graag volgen. Like 'm ook! Kijk voor de give-away-actie en meer moois op de blog Erfgoed.

Kleur en fleur op woensdag

In een winkeltje in Largentiere (Ardèche) zag ik deze schitterende kaarten. Niet oud, wel mooi en kleurrijk. Dus ik heb ze meegenomen. De zoektocht naar passende lijstjes was nog maar net begonnen, toen ik bij het tuincentrum kleine vierkante 'dienblaadjes' zag, eigenlijk bedoeld om kaarsen op te zetten of mee te decoreren. Maar ik zag ze meteen als omlijsting voor mijn kaarten. Het kleurtje was helemaal goed.

Meer mooie kleurtjes? Kijk op de blog van Veronique. Zij heeft weer prachtige foto's gemaakt van een mooie kringloopwinkelvondst.

Vijgen

naast 'ons' terras

In het dorpje (gehuchtje) waar wij onze vakantie vieren zijn meerdere vijgenbomen te vinden, zomaar in het wild zoals in Zuid-Frankrijk veel voorkomt. Ook aan de zijkant van het terrasje van ‘ons’ huisje dit jaar staat een vijgenboom en zo begin september zijn de vijgen rijp. Wat zeg ik, sommige barsten al open. Het zijn mooie bomen met die grote bladeren met vingers, waar het zonlicht doorheen filtert om de groene vijgen lichtpaarsbruin te kleuren. Angèle van Le Hameau de Burg gebruikt de vijgen graag in de gerechten die zij haar gasten voorzet. Begrijp me goed, het is geen table d’hôte, maar zo af en toe wordt de salle de fête geopend (of het schattige terras ervoor) voor een heerlijk diner. Ook dit jaar was het weer verrukkelijk, met een vijgentaartje als onderdeel van het grand dessert. Vorig jaar kregen we een heerlijk voorgerechtje met vijgen en Angèle wilde het recept wel geven. Komt ie: Je legt een paar plakjes vijgen in een ovenschaaltje. Daar leg je een jong geitenkaasje op en doet daar overheen naar smaak wat olijfolie, zout, peper en eventueel andere kruiden. Inpakken of afdekken met gerookt spek en dan ongeveer 10 minuutjes in de oven of een paar minuutjes onder de grill (even in de gaten houden). Voor het serveren een paar blaadjes rucolasla er op leggen. Zelf vind ik het lekker om er dan nog wat pijnboompitjes op te doen. Eet smakelijk!

Met dank aan Angèle van Le Hameau de Burg

Franse flessen

We zijn net weer terug uit Frankrijk. Heerlijke vakantie gehad. Ik moet alle foto's nog sorteren en er blogs bij schrijven, maar ik wilde jullie deze foto niet onthouden. Is ie niet fantastisch? Een oud flessenrek mét oude  flessen! De foto is gemaakt in het museumpje van Eyguebelle, van die lekkere siropen. Ja, we zijn weer naar Valaury geweest om flessen in te slaan. Ik heb nu ook Eyguebelle-glazen. Helemaal niet brocante natuurlijk, maar wel leuk.

Stylingstoeltjes

Iedere liefhebber van brocante en landelijk wonen weet het natuurlijk: stoeltjes zijn prachtige stylingattributen.  Je kunt er een stapeltje plaids op leggen, of mooi linnen, een verzameling tijdschriften of gewoon een mooie mand met bollen wol, dennenappels, oude kantoorartikelen, uien (in de keuken)  en ga zo maar door. Een hoekje fleurt er van op. Zelf hebben wij een paar jaren een Frans boerenstoeltje in de kamer gehad. Niet zo fraai gestyled trouwens, er stond gewoon een plant op. Hoe dan ook, het stoeltje hadden we op een ienieminie brocantemarktje gevonden in het kleine plaatsje Coux (Ardèche). We hadden er maar liefst 1 euro voor betaald en waren reuze verguld met ons koopje. Helaas bleek na een toch nog wel lange tijd waarom dat stoeltje zo goedkoop was: niet alleen zat er houtworm in, de pootjes begonnen zo langzamerhand weg te schimmelen. Geen idee wat er aan de hand was, maar het proces was te ver gevorderd om het stoeltje nog te redden. Exit Frans boerenstoeltje. In plaats daarvan hebben we nu een bidstoeltje voor onze plant, gewoon in Nederland gekocht. Het duurde nog even voordat we zeker wisten dat het een bidstoeltje was. Ik was helemaal weg van dit model, maar manlief (die katholiek geschoold is) had een heel ander beeld van een bidstoeltje. Een brocanteur in Zeeland sprak het verlossende woord: het waren wel degelijk bidstoeltjes, maar calvinistisch. Maar ook zonder iets erop zijn stoeltjes geweldig voor de styling. Je kunt ze makkelijk verven of van een nieuw kussentje voorzien, je kunt allemaal dezelfde exemplaren bij elkaar zetten of juist kiezen voor verschillende, die dan weer mooi bij elkaar passen. Zelfs als ‘einzelgängers’ zijn stoeltjes soms zo ontzettend mooi. Kijk maar eens naar wat favorieten van mij. De foto’s zijn gemaakt in Frankrijk, bij l’Ermitage de la Mure in Saillans en in Le Hameau de Burg.

P.S. Wij zijn momenteel in de Ardèche, dus even weinig blogs. Daarentegen doe ik veel inspiratie op, ook al zijn er weinig vide-greniers op het moment.

L'Hermitage de la Mure

... en buiten

Le Hameau de Burg binnen...