Lichtjes

Met terugkijken ben ik dit jaar snel klaar: 2012 was een heerlijk rustig jaar met weinig hoogte- en dieptepunten, zoals dat zo mooi heet. Dit jaar heeft manlief een nieuwe baan gekregen en dat was natuurlijk top. Verder kabbelde het wat door en daar waren we ook best aan toe. 2010 was heel heftig en ook 2011 was heel druk, zij het op een mooie manier. Als ik zo de blogs om me heen lees, geldt dat niet voor veel andere blogsters. Tjonge, voor veel van hen is 2012 behoorlijk intens geweest. Heel veel mooie momenten, maar ook best veel moeilijke. En hoewel ik nog niet zo lang in blogland vertoef, merk ik dat heel erg meeleef, al ben ik nog wat beschroomd om dat ook te laten blijken.

2012 is ook het jaar dat manlief en ik beiden zijn gaan bloggen, elk op onze eigen manier. Hij over hoe de dingen gaan en ik eigenlijk vooral over allerlei dingen. Mijn eerste blogjaar sluit ik af met lichtjes. Geen kerstlichtjes, maar lampen voor boven de eettafel. Dat zeurde al maanden, dat we eigenlijk wel andere lampen wilden. Maar ja, er zijn zo veel wensen en wat wil je dan precies...? Tot het moment dat manlief de lamp die er hing verkocht, keken we maar wat halfslachtig rond. We vonden de lampen van HK Living prachtig, maar die waren het toch net niet op die plek. Toen de lamp verkocht was, was er wat meer haast geboden en dan lukt het vaak juist niet... En gisteren, op een zaterdagmiddag dat ik nog snel even de stad in ging om een bestelling op te halen, zag ik ze opeens. Bij Kraal en Kamer, een leuke winkel die helaas opheffingsuitverkoop houdt, hingen ze boven de kassabalie. Even een foto maken en whats-appen (ja, heel 2012) naar manlief en 10 minuten later liep ik met meer tassen naar de auto dan verwacht. Manlief heeft ze meteen opgehangen, dimbare ledlampen er in (ook heel 2012) en ze hangen er prachtig. Blij blij!

Ik wens al mijn volgers/lezers een hele fijne jaarwisseling toe. En vooral heel veel mooie momenten en een goede gezondheid in 2013!

Oma's knieperties

Gisteren heb ik knieperties gebakken.  Ik zet de traditie van mijn oma voort, zij het op wat bescheidener schaal. Zo lang ik mij kan herinneren maakte mijn oma aan het einde van het jaar knieperties. Ze zat dan aan de eettafel (althans, zo herinner ik het mij) en bakte blikken vol; het ging de hele middag door. En natuurlijk maakte niemand de knieperties zo lekker als mijn oma…

Helaas is oma al weer jaren geleden overleden. Ik heb het recept van oma gekregen en het kniepertiesiezer (wafelmaker) geërfd. Jammergenoeg moest ik de laatste vervangen, want de eerste de beste keer dat ik knieperties wilde maken, veroorzaakte oma’s  apparaat acuut kortsluiting. Het mag de pret niet drukken, met oma’s receptuur lukken ze ook met een nieuw ijzer.  Graag deel ik het recept met jullie.

Ingrediënten:  1 pond patentbloem, 3½ kopje kristalsuiker, 4 eieren, ½ pond boter, eventueel citroenolie of vanillesuiker. Vraag me niet hoe groot de kopjes van oma waren, want ik weet niet welk kopje ze gebruikte. Ik gok altijd maar wat met de suiker.

Bereiding: De suiker en eieren samen kloppen. Boter smelten. Boter bij het suiker/eimengsel voegen. Dan de bloem er door heen. Geen mixer gebruiken, alles wordt met de hand gemengd. En da’s best zwaar.

Er zijn meerdere recepten voor knieperties. Zo zijn er ook veel mensen die een deeg hebben dat dik is en waar ze kleine balletjes van draaien. Oma’s deeg is dunner, hoewel het steeds harder wordt omdat de boter weer stolt. In ieder geval gebruik ik twee lepeltjes om het deeg mee te ‘pakken’ en op het ijzer te leggen, net als oma. Direct als ze uit het ijzer komen, kun je de koekjes oprollen, dan krijg je de beroemde nieuwjaarsrolletjes!

En dan, na zo’n anderhalf uur koekjes bakken, heb ik een flinke stapel knieperties! Heerlijk voor bij de high tea op tweede kerstdag. Het is ook een bijzonder leuk cadeautje. Ik  heb een paar stapeltjes gemaakt voor mijn broer en zus, verpakt in een zakje dat ik kocht bij Miranda van 't Schuurtje op haar kerstfair. Zo eten we nog ieder jaar oma’s knieperties. En is oma er met kerst nog altijd bij.

De engel van Reims

Het gezicht van iedereen die kijkt verzacht zich. Het is alsof ze de glimlach willen kopiëren. Of de glimlach is gewoon aanstekelijk. Het is de glimlach van de engel van Reims.

Onze reisleider heeft inmiddels al veel verteld over de prachtige beelden op de kathedraal van Reims. Er zijn natuurlijk veel meer engelen gebeeldhouwd; de kathedraal staat zelfs bekend om de middeleeuwse beeldhouwkunst in het algemeen en de engelen in het bijzonder. Maar die ene is uniek. Voor die ene komen mensen uit de gehele wereld naar Reims. Om even terug te glimlachen. De engel van Reims is wereldberoemd en geliefd.

Wij hebben de afgelopen dagen de topstukken van de gotische kerkkunst bewonderd: de kathedralen van Amiens, Rouen, Beauvais, Chartres en Parijs. Onze reisleider leidde ons door de ontwikkeling van romaans naar gotisch en wees ons op de details en kenmerken. Wij hebben ons verbaasd over de afmetingen van de godshuizen en met ontzag gekeken naar de steunberen. Van buiten lijken het soms onneembare vestingen, maar van binnen zijn ze rank en licht en ‘luchtig’.

De Cathédrale Notre-Dame de Reims is een prachtig voorbeeld van gotische bouwkunst en de trotse bezitter van glas-in-loodramen van Marc Chagall. De kerk is grotendeels gebouwd in de 13^e eeuw. In de 14^e eeuw kwam de westelijke vleugel er bij en in 1457 was de kathedraal uiteindelijk voltooid…. tot een brand in 1481 de vieringtoren vernietigde. Ook tijdens de Franse revolutie in de 18^e eeuw kreeg de kathedraal het nodige te verduren en de eerste wereldoorlog veroorzaakte eveneens veel beschadigingen. In de jaren erna is er veel gerestaureerd, waaronder de beroemde Engel met de Glimlach. De onfortuinlijke engel was op 19 september 1914 helaas onthoofd tijdens een artilleriebeschieting. Het hoofd was uiteen gevallen in meerdere stukken (volgens de overlevering 24), maar gelukkig bleven deze bewaard en kon de glimlach gereconstrueerd worden, mede met behulp van een afgietsel uit het Museum voor Franse Monumenten.

De engel glimlachte naar alle koningen van Frankrijk, die gekroond zijn in de kathedraal van Reims. Een boel Karels, een hele rits Filipsen en een groot deel van de rij Lodewijken. De engel heeft ongetwijfeld geglimlacht naar Jeanne d’Arc, die Karel VII naar Reims bracht om gekroond te worden. Er was vast ook een lach voor Marc Chagall. En voor alle champagneboeren uit de streek. De engel heeft al naar vele toeristen geglimlacht, al eeuwenlang, en ook naar mij, op mijn reis langs de beroemde kathedralen. Ze (of hij?) blijft lachen, naar iedereen, ongeacht afkomst of wat dan ook, het hele jaar door, door weer en wind. Nu nadert de kerst, het feest met de engelen, het feest van de hoop op vrede. De engel van Reims glimlacht en is voor mij even het symbool van de kerst… en de hoop op vrede.

Ik wens mijn volgers en lezers hele fijne kerstdagen en alle goeds voor 2013 toe!

    

Boite de noel

Ook de boite de vin moest eraan geloven natuurlijk, zo'n kistje vraagt gewoon om kerstdecoraties. Ik heb er een lief gehaakt kleedje in gelegd met wat vaasjes en gipskruid, fotolijstje met een taartrandje erbij. De twee kaarten met nostalgische wintertafereeltjes komen van In den Uylenbal in Diever en de kaarsjes ervoor staan in oude houdertjes die ik een paar weken geleden scoorde op de rommelmarkt hier. Deze kaarsjes passen precies, hoera! De kleine kaarsjes van Bolsius waren nog net wat te dik, maar in Groningen is een nieuwe, hele toffe winkel genaamd Sostrene Grene, waar ze een iets dunnere versie hadden. Naast de kaarten staat een metalen kerkje dat ik ooit in Bourton-on-the-Water (Cotswolds) kocht. Heerlijk, kerstdingen kopen in de zomer. Daarnaast een klok van Rivièra Maison en een lief lantaarntje uit het kersthuis van In den Uylenbal vorig jaar. In het glas staat gegraveerd 'fête de la lumière', prachtig toch? De verzameling wordt steeds groter zo. Rechtsonder wat metalen letters van Laif en Nuver. Linksonder een waxinelichthoudertje van armeluiszilver én een van mijn pronkstukken: een filigraan metalen kerkje uit Ierland. Dit kerkje is zo fijntjes afgewerkt, ik kan er uren naar kijken.

 

Kerstboom en zo

Het wordt vandaag heel druk. Straks ga ik met mijn zus naar de Victorian Christmas Fair in Zeijen, maar niet voordat ik met haar zoontjes kerstkoekjes heb gebakken. Gisteren hebben we de boom gehaald en na wat uurtjes acclimatiseren opgetuigd. Dit jaar in het wit met een beetje glimmers. De kerstkaarten moeten nog op de bus en zo langzamerhand moet ik gaan nadenken over de baksels bij de high tea die we op tweede kerstdag houden. Dus.... dit keer weinig tekst en wat meer foto's van boom en kersthoekjes (en nog meer engeltjes).

 

 

 

 

 

Al wat meer kerst

Nou, en dan mag je van jezelf los met de kerstversieringen en opeens weet je het niet meer. Ik had wat ideetjes die dan net niet zo uitpakken als ik had gehoopt of het wil allemaal net niet. Gelukkig komen er ook weer veel leuke spullen uit de dozen, die je eigenlijk al weer vergeten was. Ik had dit jaar hele schattige kleine engeltjes gekocht in een (heus waar) engeltjeswinkel in Riga. Gewoon, heel simpel van klei. Misschien waren het wel de simpelste in die hele winkel vol engeltjes in alle soorten en maten. Ik heb ze met een strik aan een lantaarn gebonden en vandaag lichtten ze bijna op in de zon.

En ik ben maar wat gaan uitproberen. Kleine kerstboomkaarsjes bundelen en van een strikje voorzien et voilá ... Ook ben ik dit jaar gezwicht voor de gewone glazen kerstballen. Geïnspireerd door de dames van 24Homes die er de leukste dingen mee doen: zie bijvoorbeeld deze kerstbal. Ik heb er een aantal gevuld met nepsneeuw en pareltjes en die zijn best leuk geworden. Vanavond heb ik nog een krans gemaakt van eucalyptus met gipskruid. Dat was nog best spannend, want op deze manier had ik nog niet een krans gemaakt. Hij is erg mooi, morgen ga ik foto's nemen. En nu maar hopen dat ie ook mooi blijft. Zelf dingen maken kan zo veel voldoening geven. 

Morgen ga ik weer verder. Volgende week maar eens een boom optuigen.

Al een beetje kerst

Het kriebelt al weken. Ik wil met de kerstdecoraties aan de gang. Veel gezellige hoekjes in huis maken en zo. Maar ja, het duurt nog bijna een maand voor het kerst is. Hier in Assen hangen allemaal verkeersborden met een kerstboom met rode streep erdoor: pas na 6 december! Gelukkig geniet ik al wel van de kerstspullen in de winkels, de kerstmarkten en fairs en de leuke ideeën uit alle blogs en tijdschriften. En zo hier en daar sluipt er al wat kerstigs en winters spul de woonkamer in. Op de rommelmarkt leuke Friese doorlopers gekocht en een schattig doosje met van die oude kerstboomknijpers voor kaarsjes. Ledlampjes in het wildrek. De kransjes. Steeds meer waxinelichtjes. Balletje hier en daar. En natuurlijk de appeltjes, want de appeltjes geven zowel herfst- als kerstsfeer!

Fijn weekend!

Meer kransjes

Ik vind het steeds leuker worden. Maakte ik een tijdje geleden een beetje uit noodzaak wat kransjes van houten kralen voor mijn wijnkist-kastje, inmiddels is het assortiment wat uitgebreid. Ik heb er al eens een blog aan gewijd en wat foto's van geplaatst. Hout, zoetwaterparels, facetglas, kristal, schelpen: het zijn allemaal prachtige materialen. De kransjes hebben een doorsnee van 5 1/2 centimeter en ik gebruik ze voor van alles. Ze hangen aan kastknopjes of -sleutels, rond de hals van een fles/vaas, vastgestrikt aan een lampenvoet, als versiering aan een cadeau of bos bloemen. De kristallen kransjes wil ik straks, met kerst, voor het raam hangen en de pareltjes komen in de boom. Nu moet ik nog een plekje zoeken voor mijn nieuwste aanwinst: kransjes in mooi rose halfedelsteen met een taupe strikje.

Winterlandschap

Manlief en ik zijn op de ArtExplosion, een kunstmarkt in Assen. We kijken onze ogen uit en ontdekken voor de zoveelste keer dat wij deels dezelfde, maar soms ook een heel verschillende smaak hebben. Bij één standje blijven we wat langer staan, Rob aan de linkerkant bij wat ingelijste prenten en ik aan de rechterkant. Ik sta te ‘bladeren’ in een bak met allerlei fraaie pentekeningen in passepartout. Daar ben ik zo druk mee bezig dat ik niet op manlief let. De kunstenaar maakt tekeningen van verschillende dingen, maar ik ben vooral gecharmeerd van de Drentse landschapjes. Ik heb al een paar van dichterbij bekeken, maar hét plaatje zit er nog niet bij. Tot ik die ene zie: een winterlandschap met een mooie boom en veel riet rond een besneeuwd water. Ik draai me om en roep Rob om te overleggen over de aanschaf. “Wat vind je van deze?” Hij kijkt mij aan of hij water ziet branden. “Tja,” stamelt hij, “precies die heb ik in ingelijste versie zojuist voor je gekocht. Meneer pakt ‘m net in….”  Hij is een beetje beteuterd, want het was bedoeld als verrassing voor onze trouwdag. Ik weet meteen weer waarom ik met ‘m getrouwd ben!

Country home

Ik vind het heerlijk om woonbladen te bekijken. Foto’s kijken, sfeer opsnuiven, artikelen lezen, inspiratie opdoen. Gelukkig zijn er heel veel leuke woonbladen beschikbaar, maar dat is nu net ook het probleem. Ik heb noch de tijd om al die woonbladen te lezen, noch het inkomen om dat te financieren. Of ik houd niks over om de ideeën te realiseren die ik opdoe uit die bladen (of al die leuke blogs). Ik beperk me dus in de aankoop van bladen. Ariadne at Home is vaste prik, evenals de brocantespecials van Ariadne. Verder is het variabel en afhankelijk van wat er in staat die maand: de WLS, de JDL, Seasons, Home & Garden; jullie kennen ze vast. Tot nu toe heb ik me verre gehouden van het buitenlandse aanbod. Niet dat dat niet interessant is, maar je moet een keuze maken en in het Nederlands is voldoende leuks verkrijgbaar. Maar nu nadert de kerst…  en ik had een lange, lange dag in de kantine van een kartcircuit voor de boeg. Ik ben voor de bijl gegaan en heb twee buitenlandse bladen gekocht: Country Living en Country Homes & Interiors. Beide zijn heel erg Engels en warm en gezellig en helemaal kerstig volgens de tradities, maar met een moderne touch. Wat een ontzettend leuke magazines. Die Engelse huizen zijn zonder inrichting al zo prachtig, maar in kersttooi is het natuurlijk helemaal fantastisch. De twee bladen hebben me de halve dag beziggehouden in die kantine en daarna nog een uurtje dromen over wat ik nu zou gaan maken en hoe ik ons huis voor de kerst ga decoreren. En de tuin trouwens ook J. Normaalgesproken begin ik pas aan mijn kersthuis als onze lieve Sint het land weer uit is. Maar nu, met al die inspirerende blogs, en bladen, en open dagen van leuke (web)winkels, en fairs? Ik denk niet dat het dit jaar nog zo lang duurt….

Kleur en fleur

Vorig jaar was ik de trotse bezitter van een hortensiastruik met wel honderd (denk ik) dikke blauwe bloemen. Dit jaar heeft onze hortensia bijna niets gedaan. Ja, uitbundig blaadjes produceren, maar bloemen? Ho maar. Blijkbaar te vroeg gesnoeid in het voorjaar; er kwam nog een vorstje langs. Maar gelukkig... zo aan het einde van september begon er opeens toch wat open te komen. En zo hebben we toch nog 3 van die mooie bollen! Inmiddels is er al weer een vorstje langsgekomen en dat is te zien, maar hortensia's zijn geweldig: ze blijven prachtig, ook al zijn ze gedeukt, of gedroogd, of verwerkt, of bevroren, of van blauw naar rose aan het gaan, of aan het uitbloeien. Niet dan? Kijk voor meer kleur en fleur op de blog van Veronique; met rose roosjes in een prachtig kannetje.

Metamorfose

Zo af en toe ga ik langs de kringloopwinkel. We hebben er een paar in Assen. Op een vrije vrijdag deed ik dat ook en los van wat serviesspul zag ik ook een lampenvoet staan. Zo’n donkereiken gedraaid ding dat ik normaalgesproken gruwend voorbij zou lopen. Maar deze dag zag ik het licht. Ik zag die gedraaide lampenvoet in een prachtig wit met een mooie rieten kap er op. Dus ik heb een paar euro betaald en kreeg nog garantie ook! Wel keek de verkoopster mij wat vreemd aan toen ik zei dat ze de kap mocht houden… Ook bij de volgende kringloopwinkel was de oogst een lampenvoet en een stomverbaasde verkoper die de kap mocht houden (‘er gaat niks van de prijs af, hoor’). Dit was een koperen of messing exemplaar. Heel fout natuurlijk, zo’n voetje, maar ik viel voor die drie eigenwijze pootjes onderaan. Thuis aangekomen was voet nummer 2 snel opgeknapt: scheutje koperpoets en het glimt fantastisch. Bij de outlet van Lifestyle in Groningen heb ik een mooie witte plissékap gekocht en nu staat het lampje mooi te wezen bij wat meer kitscherig spul. Voet nummer 1 vergde wat meer werk. Eerst goed afschuren. Dan een grondverfje en nog twee lagen aflakken. Manlief fröbelt er een wit snoertje aan en dan kan de zoektocht naar de kap beginnen. Ik weet precies wat ik wil en weet ook wel waar ik het kan krijgen, maar ja.. het is ook een sport om een betaalbare kap bij zo’n brocantevoet te vinden. Na drie weken speuren vond ik een mooi stuk riet en nu staat ook deze kringlooplampenvoet te stralen. Ik moet weer eens langs de kringloop, denk ik…

Voor...

... en na!

Gepoetst!

Andere blogs

Er zijn zo ontzettend veel leuke blogs om te volgen. En ik volg er steeds meer, alleen dat al kost me veel tijd, maar wat kunnen mensen leuk en ontroerend schrijven! En wat zijn ze creatief. En maken ze mooie foto’s. Ik beleef er heel veel plezier aan en ontdek graag nieuwe blogs. Op de blogs van de blogs die ik volg kom ik weer nieuwe tegen. Vooral een aantal uit de Verenigde Staten vind ik bijzonder inspirerend. Sinds kort volg ik 52 Flea  en daarop kwam ik een tekst tegen waar ik zo vreselijk om moest lachen… omdat het zo herkenbaar is, maar vooral ook door de manier waarop Laura het omschreven heeft. Met natuurlijk mooie foto’s erbij. Geniet mee.

Foto van 52 Flea

Laura beschrijft een bezoekje aan een vlooienmarkt:

A lovely lady was selling her collection of vintage tin ware.

It wasn't until I was walking past her booth again on the way out

that I saw her "1/2 off sign".

That made me take a closer look!

She was doing what I should be doing!

Getting rid of things....

So, I helped her.

:)

Deze blog is echt de moeite waard om te gaan kijken: mooie brocante, prachtige foto's, prettig geschreven en een fijne sfeer. Nog wat foto's van 52 Flea...

Foto's van 52 Flea

 

Boite de vin 5

Mijn kistje is weer in de restyling geweest. Dat kan nu alleen in het weekend, want door de week kan ik het niet meer met daglicht zien en fotograferen. Maar ach, nog een paar weekjes en ik kan de boite met kerstspulletjes versieren! Dit keer nog een 'gewone' verzameling spulletjes en prulletjes. Rechtsboven een mooi wit kommetje met gedroogde hortensia (overblijfsel uit een mooi boeketje dat ik van mijn moeder kreeg) met daarnaast twee zachtperzikkleurige flesjes met een bijpassende gerbera. Zo'n solitaire gerbera vind ik prachtig en ze zijn ideaal voor kleine vaasjes. Ervoor staat een ieniemienie engeltje dat ik van een ex-collegaatje kreeg: ze had speciaal voor iedereen een passend cadeautje uitgezocht. Zo lief. In het midden twee kralenkransjes uit de eigen collectie en links een tafereeltje van de letter O (voor een prikkie gescoord bij het tuincentrum), twee zachtoranje marmeren eitjes en een gedroogd roosje. Linksonder een verzameling takjes met een kantje erom. Eigenlijk afval van wat takken met bessen: recycling anno 2012! Rechtsonder heb ik een dekseltje geplaatst van een porseleinen potje van Villeroy en Boch. Het potje heb ik ooit eens ergens gekocht, ik blijf hem mooi vinden en de kleurtjes op het dekseltje passen mooi bij de rest. Ik blijf toch die zachte kleuren het mooist vinden, dus met mijn pastelletjes doe ik mee met de kleur en fleur op woensdag op de blog van Veronique.