Pagina's

maandag 7 oktober 2013

Werk en zo

Bijna twee weken geen blog, da's best lang voor mijn doen. Maar er was dan ook veel gaande. Twee weken geleden kwam ik terug van vakantie op mijn werk, en halverwege de week kregen we te horen dat ons moederbedrijf failliet was en wij dus ook. Oftewel, collectief ontslag! Aan het einde van het weekeinde werd bekend dat ons bedrijf een doorstart zou maken, maar in afgeslankte vorm en met een loonoffer. En weer drie dagen later kreeg ik te horen dat ik mocht blijven, maar een van mijn directe lieve collega's niet. Dat was de korte feitelijke versie. De emoties die er bij horen passen in alle clichés die je hoort: de 'achtbaan' beschrijft het toch het beste. Verdoving, ontkenning, verdriet, boosheid, paniek, onzekerheid, hoop, vrees, spanning, opluchting, blijheid, dankbaarheid, meer verdriet. En dan valt de spanning van je af en weet je het ook even niet meer. Tegelijkertijd besef ik hoe gelukkig ik ben, niet alleen dat ik mijn fijne baan bij een geweldig bedrijf behouden heb, maar ook dat ik uiteindelijk maar een week in die achtbaan heb gezeten. Je hoort van zoveel mensen dat ze werkloos worden, of dat ze maandenlang in onzekerheid verkeren... Ik heb daar nu een fractie van meegekregen en dat viel niet mee. En dan gaat het over werk. Werk is belangrijk, maar valt in het niet als het om je gezondheid gaat. Het zet je weer even met beide benen op de grond. Ik heb bewondering voor al die mensen die veel langer in die achtbaan van emoties zitten, of het nu om werk, gezondheid of zorg om anderen gaat.

P.S. ook de komende week is het nog even rustig op het blogfront. We zitten in de laatste weken voor onze toneelvoorstelling, dus het is erg druk.


6 opmerkingen:

  1. Jeetje, heftig zeg! Fijn dat je mag blijven, maar het is zo dubbel als iemand anders vertrekken moet, hé?

    Nog een fijne avond

    Groetjes, Pietrik

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ken het, ik heb het ook (even) meegemaakt. Gelukkig had ik al een andere baan gevonden voordat mijn contract afliep. Je beschrijft het goed. Tegelijkertijd realiseer je je ook opeens hoe belangrijk werk en inkomen voor ons geworden is. We zitten allemaal zo in die 'ratrace'
    Veel succes hoor bij je toneelvereniging, ook belangrijk, lol hebben in het leven!
    Groeten,
    Barry

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat was even heel spannend Esther!
    Fijn dat je je baan mag houden, maar triest voor diegenen die niet terug mogen komen.
    Ik wens je heel veel sterkte!
    En een mooie afleiding om te werken aan de toneelvoorstelling.

    Lieve groet,
    Gerry

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jee, wat een rotweken heb jij gehad!! Sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Esther heel fijn voor je,dat je kan verder,voor iedereen een heel moeilijke tijd,veel liefs irena

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een spannend verhaal Esther. Wat een geluk dat jij toch je plek hebt mogen houden. Veel succes nog de komende weken. Hoop je snel weer terug te zien in blogland als de rust is wedergekeerd voor je.

    Bisou, Wendy
    (http://maison-de-wendy.blogspot.nl/)

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.