Vide-grenier

De reden dat wij naar Frankrijk gingen vorig weekend was een vide-grenier. Nu worden er zolderopruimingen in ieder Frans dorpje gehouden en is dat niet zo bijzonder natuurlijk, maar deze in Melay vonden wij wel bijzonder. Het is de tweede keer dat de markt gehouden is. Volgens de ‘overlevering’ vond de bevolking van Melay het zo prettig dat het chateau weer was opgeknapt en werd bewoond, dat ze  daarom een vide-grenier organiseerden rond het kasteel. In 2012 dus voor het eerst. En het was een groot succes. Manlief en ik vonden dat zo’n mooi verhaal dat we zelf bij de tweede editie wilden zijn. We boekten ruim van tevoren onze kamer en gingen dus een weekend naar Frankrijk voor een rommelmarkt. Ja, je bent francofiele brocanteliefhebber of niet. De vide-grenier was op zondag gepland, maar toen wij vrijdag aankwamen was het al een drukte van belang. De parkeerplaats van het chateau stond vol Franse auto’s van dorpsbewoners en bestuursleden en in de tuin stonden allemaal tafels en stoelen en de tenten waren verplaatst. Over de organisatie van de markt vertel ik in een volgend blog meer. Laat ik hier volstaan met te zeggen dat op zaterdag de straten voor en om het chateau voorzien waren van fluorescerend oranje verf, waarmee de plaatsen voor de vide-grenier waren aangegeven.

opbouw om 7 uur 's ochtends

let ook op de oranje verf :-)

Zondagochtend zou het al zo rond 6 uur beginnen, zo werden we gewaarschuwd. Nu was onze kamer aan de achterkant.  We merkten niets van de rommelmarktactie, maar de barbecues onder ons raam stonden om half 7 al lekker in de hens. Tegen zeven uur liepen manlief en ik al door de straten van Melay om te kijken naar de opbouw van alle kraampjes vol spullen. Om kwart over 7 hadden we onze eerste aankoop gedaan: een emaille kan. Toch viel het wel mee met de drukte. Nog lang niet alle kramen werden zo vroeg opgebouwd en ook was er nog niet veel winkelend publiek. Dus wij gingen eerst wat ontbijten. Zo tegen 9 uur gingen we opnieuw op pad en hebben we alle kramen en waren goed bekeken. Zoals het een echte vide-grenier betaamt, was er een hoog Moulinex- en Fischer Price-gehalte. Nou ja, met dat speelgoed viel het wel mee, maar huishoudelijke apparaten van enkele decennia oud waren volop verkrijgbaar. Manlief viel bijna voor een spuuglelijke set van potjes, afkomstig uit Nederland (!). Ze waren wel meer dan 60 jaar oud en bijzonder, maar spuuglelijk blijft spuuglelijk (is mijn bescheiden mening).

het chateau

Er waren veel Nederlanders, zowel onder de bezoekers als de standhouders. Het aanbod viel me ook  niet tegen, al blijft het wel een vide-grenier en geen brocantemarkt. We hebben wat spotgoedkope bankjes laten staan (stomstomstom), maar ik heb wel een schattig mintgroen kannetje, een lichtgele theepot (Engels, ik geef het toe) en een klein spiegeltje gescoord. En aan het einde van de dag ook nog wat bakvormen! Ik ging een half uur later nog terug om nog meer te halen, maar toen was de boel helaas al ingepakt. Al met al was het een heel gezellige vide-grenier met mooie en minder mooie spullen, leuke en helaas ook minder leuke prijsjes, heerlijk weer en een prachtige locatie. Manlief heeft bij het hoekje lokale producten nog een mooi flesje wijn gekocht  en we hebben ons prima vermaakt in de tuin achter het kasteel met het bestuderen van mensen. Hier was namelijk het buffet ingericht, maar daarover later meer….

erg blij met de aankopen