In een van die dozen ontdekte ik een porseleinen prul. Ja,
een prul. De kitscherigheid straalt er van af. Het ding viel me op door de
aparte vorm. Het leek een soort platte mislukte theepot, met tuit maar zonder
deksel. Nadere inspectie leerde dat dat zo hoorde. Het handvat was tegelijk de
tuit. Het was gemaakt van wit porselein met goudrandjes en een rose
roosje. Ik vond het mooi van lelijkheid
en was geïntrigeerd. Waar diende het voor? Een oudere vrouw die ook in de dozen
snuffelde wist het ook niet en was volgens mij stiekem een beetje jaloers dat
ik dat interessante stuk porselein stevig in de knuistjes hield. Want dat het
ding met mij mee naar huis ging, was natuurlijk zo klaar als een klontje. Thuis
aangekomen liet ik het aan manlief zien, die in eerste instantie gruwde van het
ontwerp en dessin. Maar ook hij vond het bijzonder en samen brainstormden we
over de mogelijke toepassingen. Manlief werkt in de zorg, dus uiteindelijk
vonden we een mooie verklaring: het was vast een soort tuitbeker voor bedlegerige
personen.
De volgende dag op mijn werk besprak ik de aankoop met mijn
collega. Zij keek me aan en zei: “Het doet me denken aan iets dat ik heb gezien
in Karlovy Vary. Daar hebben ze allemaal van dat soort bekers te koop”. Ergens anders had ze het nog nooit gezien,
ook niet in andere kuurstadjes. Dus wij snuffelen verder op internet en ja
hoor, er is niet veel over te vinden, maar mijn prul lijkt inderdaad een beker
uit Karlovy Vary. De beker wordt gebruikt voor een kuurtherapie in Karlovy
Vary, bedacht door ene dokter Becher in de 18e eeuw. Het kuurprogramma bestaat nog steeds! Lees er
meer over op http://www.natuurlijk-tsjechie.nl/kuuroord-karlovy-vary.htm.
Ik ben nu de trotse bezitter van een echte Becher-becher. Ik
heb het nog even gecontroleerd: onder de beker staat ‘Made in Czechoslowakija’.
Wat een ontzettend leuke aankoop!
Ziet er mooi uit hoor!
BeantwoordenVerwijderen