Time!

Je ziet ze al een poosje in brocantewinkels, -webshops en op foto’s: emaille wijzerplaten. Of papieren wijzerplaten, of stempels van klokken. Ik vind ze prachtig, vooral als het hier en daar een beetje gebutst is, er een hoekje af gesprongen is of het koper er wat doorkomt. De klok zelf hoeft er niet bij, evenmin als de kast of de wijzers, al kunnen die ook erg fraai zijn. Maar ik ben dol op die mooie ronde eenvoudige witte wijzerplaat.

verstopt achter een mooie kom

Bij Anno Oud zag ik er meerdere staan. Ze hadden ook een hele verzameling van die kleintjes, voor in een zakhorloge. Die waren ook schattig, maar ik heb met zorg een grote uitgezocht. Een mooie witte met zwarte letters en een kleine gekleurde decoratie, waarop de naam van het dorp waar de plaat gemaakt is, zo hoor ik van de eigenares van Anno Oud.

Ik kijk eens wat verder op het internet: Een wijzerplaat is een deel van een uurwerk dat de precieze onderverdeling van de tijd aangeeft. Vele klassieke wijzerplaten met Romeinse cijfers hebben geen "IV" maar een "IIII". Dit komt doordat men om symmetrieredenen 3 groepen van 4 cijfers wil creëren: I, II, III, IIII; V, VI, VII, VIII; IX, X, XI, XII.

Dat moet ik natuurlijk meteen gaan controleren. En ja hoor, de mijne heeft ook een IIII. Dat vind ik leuk!

dit waren de kleintjes

en dit zijn doosjes met allerlei horloge-onderdeeltjes

dit is 'm geworden

uit het plaatsje Fougerolles ... en met een IIII

en heel veel mooie details