Weekendje Texel

Het stond al een tijdje gepland: een weekendje Texel. Nu is het bij ons zo dat manlief niet van de zee houdt; de branding vindt hij lawaaiig, de geur van de zee stinkt naar rotte vis en dat strandzand gaat ook maar overal in zitten. Ik daarentegen word helemaal gelukkig als ik de meeuwen en de branding hoor en de zee ruik. Dat moge wel duidelijk zijn na mijn blogposts over Schier en schelp. Maar goed…  zo eens in de twee jaar moet ik gewoon een paar dagen naar zee en ons weekendje Texel was daarvoor bedoeld.

De laatste keer dat ik op Texel was, is 27 jaren geleden. Toen verbleef ik met een aantal schoolvriendinnen in het goedkoopste huisje dat we voor 8 personen konden vinden: dat huisje bleek ver verwijderd van ‘stapplaatsen’ als De Koog en Den Burg, maar als goedmakertje zaten we naast de parachutistencamping. Als ik het goed heb, is een van de vriendinnen uiteindelijk nog met een jongen getrouwd die ze daar ontmoette.

In 2014 zaten manlief en ik zeer centraal in De Koog. Om de hoek was de Dorpsstraat en om de andere hoek de weg naar het strand. Eerlijk gezegd is het niet de meest pittoreske keuze. Hoe ze het voor elkaar krijgen weet ik niet, maar volgens mij is de Dorpsstraat in De Koog (d.w.z. het voetgangersgebied) het meest schreeuwerige stukje Nederland dat ik ooit heb gezien. Ook zonder alle oranjeparafernalia. Er zit weinig stijlvols bij, zeg maar heel weinig. Alleen het schattige huisje naast de kerk is de moeite waard. Ik heb wat schelpen gekocht bij Zilt en Zo en wat Texelse specialiteiten bij de delicatessenzaak.  En de bediening bij het Vogelhuis verdient een pluim; probeer er vooral de ‘frozen cappuccino’.  Ik wil ook zeker niet klagen over De Koog, we hebben er fijne dagen gehad, niet in de laatste plaats door de ontvangst in hotel Tesselhof en het fantastische strand. Maar voor het  brocantegevoel hoef je er niet heen te gaan.

 

Den Burg staat bekend om de leuke winkeltjes en dat is zeker terecht. Ik was op een blog al de winkel van Kees de Waal tegengekomen: vier etages (van kerstkelder tot rommelzolder) vol met landelijke spulletjes. Manlief heeft het alle etages volgehouden en was vol verbazing over  hoe je die voorraad in vredesnaam weg moest krijgen. De rest van de woonwinkeltjes heb ik alleen bezocht J. Naast de leuke winkeltjes zijn er ook heel veel leuke straatjes en huisjes in Den Burg. Vooral het witte hofje was fantastisch. Ik heb zo’n vermoeden dat daar heel veel foto’s genomen worden, gezien het glimlachje van de bewoner die langsliep.

Voor de lunch is de haven van Oudeschild een prima plek: vissersboten, netten, meeuwen en heel veel brutale musjes, waarvan er een zelfs op de rand van mijn bord zat. ’s Middags zijn we naar het juttersmuseum geweest. Dat was zo geweldig dat er een aparte blogpost van komt. ’s Avonds na het diner liepen we weer richting strand voor een kopje koffie in het paviljoen. Een groep jongeren was aan het wakeboarden en dat is een prachtig gezicht met de ondergaande zon.

Zondag zijn we op tijd naar huis gegaan. Er moet ook wat te genieten overblijven. Volgende keer gaan we zeker op de fiets naar de Slufter. We willen de vuurtoren van De Cocksdorp nog zien en ook Ecomare staat nog op de wensenlijst. Of gewoon wat fietsen door het duinlandschap, over de dijken tussen de schapen door… met die heerlijke zeelucht en het geluid van de branding.