lifestyle by koos: Buffet en buvette

De organisatie van de vide-grenier in Melay is een serieuze zaak, zo bleek. Er is een heuse stichting voor opgericht met een bestuur van maar liefst 12 man/vrouw! Persoonlijk lijkt me dat niet zo efficiënt vergaderen, maar ik ben Nederlandse en niet bekend met de Franse gebruiken op dat vlak. Toch kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat er heel wat rap Frans aan te pas gekomen is voordat alles rond was. Gelukkig was er vorig jaar al de nodige ervaring opgedaan, onder andere met het systeem van de catering.

Onze gastheer en –vrouw van Chateau Melay waren verantwoordelijk voor de drankjes: de buvette. Na een hoop geklier met babybadjes vol koud water vorig jaar, was iemand dit jaar op het idee gekomen om een melktank neer te zetten als koelkast. Fantastisch idee, zo gezegd zo gedaan. Tot het moment dat de chef catering (een fantastische vrouw genaamd Valérie) even kwam kijken. De tank stond verkeerd en moest zo’n 10 cm verplaatst worden. Het vergde 1 minuut per centimeter om Valérie te laten erkennen dat het beter was de tank te laten staan. Vandaar dus ook dat ik zo mijn eigen ideeën had over de vergaderingen van het bestuur… De drankjes bleven lekker koel in de tank en de betaling was heerlijk duidelijk: gewoon ter plaatse afrekenen. Het eerste biertje is om vijf voor negen getapt, heb ik zelf geconstateerd.

Heel anders ging dat met de etenswaren. De barbecues (enorme halve vaten) stonden al het hele weekend onder het afdak te wachten op het feest. ’s Ochtends om half 7 stonden ze al in brand, hoewel de eerste worstjes pas veel later tevoorschijn kwamen. Wat ook al klaar stond voor zevenen, zagen wij vanuit onze kamer boven het feestgedruis, waren de taarten. Nog keurig afgedekt met theedoeken, folie en andere zaken lonkten ze me naar beneden. Twee grote tafels vol met zelfgemaakte taarten: ik vond het geweldig! Er waren allerlei quiches in verschillende vormen en met geheimgebleven recepten. Zelf was ik helemaal in de ban van de afdeling patisserie met wel 20 verschillende taarten: alle Franse dames hadden hun specialiteit gemaakt, denk ik. Ik weet niet of er lang vergaderd is over wie wat nu zou maken, maar het is alle moeite waard geweest. Er waren diverse chocoladetaarten, gembercake, sinaasappel- en appeltaart, taarten met kersen, bosbessen, rabarber, ananas, peer en nog veel meer. Ik had ze graag allemaal willen proeven, maar ze verkochten geen ministukjes. De chocopunt die ik heb genomen was echter heerlijk en dat gold ook voor de kersentaart van manlief, al moest ie de pitjes wel ergens kwijt. Aan het einde van de vide-grenier mochten de gasten van het chateau de overblijfselen opeten. De gembercake was zelfs na een dag in de buitenlucht nog uitstekend van smaak.

Dit zagen we 's ochtends vanuit ons slaapkamerraam...

Het systeem is als volgt: aan de zijkant van het chateau staat een tafeltje met een geldkistje, parasol, twee bestuursleden (of vrijwilligers) en een bord met info. Op het bord kun je lezen welke versnaperingen verkrijgbaar zijn. Let wel, je ziet dus niks, want het buffet is achter het chateau. Je ziet dus niet de enorme keuze aan taarten en quiches en er zullen vele argeloze gasten (vooral Nederlanders) zijn geweest die simpelweg een sandwich met ham of kaas hebben besteld en betaald, om er later achter te komen wat er nog meer was… Maar goed, bij de tafel maak je een keuze uit het type versnapering dat je wilt, bijvoorbeeld een sandwich, patisserie, barbecueschotel klein of barbecueschotel groot. Dan krijg je een ticket met het bij de categorie passende kleurtje, waar vervolgens op geschreven wordt wat je nu precies besteld hebt. Er schijnt een halve vergadering voor nodig te zijn geweest om te bepalen welk kleurtje voor welke categorie geschikt is. Het moet een bijzonder goed werkend systeem zijn, getuige het feit dat er complimenten voor waren gegeven vorig jaar. Persoonlijk vond ik het vooral heel erg boeiend.

Wat ik van de organisatie van het buffet en de buvette gezien heb, was interessant en bewonderenswaardig. Chef catering Valérie had alles goed in de hand; iedereen wist wat hij/zij te doen had en volgens mij liep alles op rolletjes. Wij konden vooral toekijken en genieten van al dat lekkers. En alle bezoekers en gasten observeren. Ook dat was een feestje.