Koekange en Wilhelmina

Een inmiddels bekend plaatje van de entree van de fair.

En zo ben je een paar weken offline. Niet eens echt bewust, maar ik had blijkbaar niet zo veel te melden. In ieder geval kunnen we stellen dat het fairseizoen weer geopend is. In mei was ik nog in Orvelte, afgelopen zaterdag stond Koekange op het programma: de Drentsche Fair om precies te zijn. Met alleen maar brocante. Jawel, alleen echte brocante. Nu heb ik niks tegen mooie landelijke spulletjes, maar echte brocante heeft toch mijn voorkeur. Zuslief kon helaas niet mee, dus ik ging met manlief. Hij kijkt weer naar hele andere dingen dan mijn zus of ik, dus dat is heel leuk. En ook verhelderend, want dan weet ik ook weer met wat voor spullen ik absoluut niet thuis moet komen.

Het was errug koud in Koekange, zo rond de 10 graden, en dat in juni. Maar er waren veel brocanteliefhebbers en het aanbod aan kramen was picobello. Baret Brocante was er natuurlijk met een keur aan Franse spulletjes, maar er was ook een kraam van Bonjade met prachtig brocante waaronder Amerikaanse weckflessen. De Blauwe Teckel was er, en de Drie Kamers, Saar Brocante, Mallejet, Granny Mai, de Soetelaer, de Brocantewebshop Veendam en nog veel meer. Natuurlijk kon je ook even binnen kijken bij de Winkel, de organisator én host van de fair.



Het was nog niet makkelijk een keuze te maken uit al dat moois. Ik wilde eigenlijk zo'n mooie weckpot van Bonjade, maar had ook bakvormen gezien en een bakelieten (?) paaseivormpje, en mooi servies, en kisten, en een mooi wandrek.... Manlief viel voor een ingelijste foto van Juliana en Bernhard, zo van rond hun trouwen, eind dertiger jaren. Die vond ik ook leuk en leuk geprijsd, dus de foto ging mee. Samen met een prent van een adellijke ondeugende vrouw van een paar eeuwen geleden. Ze ligt in korset op haar bed heel zwoel naar de tekenaar te kijken. De prent heeft ook nog een leuke lijst, dus de ondeugende vrouw hangt nu bij Juliana en Bernhard (wat eigenlijk ook wel weer ondeugend is). Een kraam verder zien we opeens moeder, oftewel koningin Wilhelmina. Het is een grote en hele mooie foto van een krachtige vrouw die op deze prent heel moederlijk kijkt en kwetsbaar lijkt (vind ik). Manlief vindt het prachtig en ik ben het helemaal met hem eens. De plaat met lijst zijn niet duur, dus ook Wilhelmina gaat mee naar huis. Dacht ik.

Ik neem een besluit over mijn eigen aankopen en kies voor vijf borden met bijzonder dessin en een leuke broodschaal en dan gaan we weer naar huis. Eerst nog even langs Baret Brocante om Wilhelmina te showen aan Marieke en JP. Vervolgens halen we natuurlijk nog een broodje zalm, want die is lekker, weten we. De zalmroker staat bij de uitgang, tevens ingang. Manlief zet Wilhelmina even tegen een boom om zijn broodje te verorberen. Drie dames komen net de fair op en zien de foto. Met name een van hen vindt de plaat prachtig en ze heeft gelijk natuurlijk. We raken aan de praat en voor ik het weet heeft Rob de ingelijste foto van Wilhelmina verkocht. De dames zijn wel een beetje in shock. "Moet u dat niet eerst met uw vrouw overleggen?" Ik sta er wat verdwaasd bij, maar kan er de humor wel van inzien. Ook de dames hebben de grootste pret. "Je bent nog niet eens bij de eerste kraam en je hebt al wat gekocht." Natuurlijk heeft manlief wel winst gemaakt, maar ik vond de prent nog steeds niet duur en Wilhelmina hangt echt bij een liefhebster. Ik geloof dat ik zelf nooit een goede brocantehandelaar word. Ik wil alles zelf houden.

Een overzichtje, je ziet aan de mensen hoe koud het is.

Altijd mooie spulletjes bij Baret Brocante

Prachtige locatie! (ziet u de schaapjes helemaal achterin?)

En zo'n emmer met fluitenkruid wilde ik ook wel. De emmer was er al,
dus gewapend met knipmes ben ik nog maar even op pad gegaan.