Kruidenkist

Manlief houdt van koken. Hij vindt het heerlijk om een mooie Boeuf Bourguignon te maken, of een kipkerrie volgens moeders recept, of een traditionele ossenstaartsoep. Ik vind het leuk om recepten te verzamelen, naar de markt te gaan om verse groenten of mooie kruiden te halen, keukenspulletjes te shoppen en vooral om de tafel mooi aan te kleden. Perfecte match, dacht ik zo.

Op een gegeven moment is onze kruidenverzameling te groot gegroeid voor de plek waar ik de potjes en zakjes bewaar en moeten we wat anders verzinnen. Ik koop een prachtig oud koekblik, van metaal met nog een paar snippers papier erop gelijmd. Ietwat gedeukt, maar da’s mooi. Vind ik. Manlief is er minder van gecharmeerd. Dit blik is iets te veel brocante naar zijn smaak. Bij gebrek aan beter dient het toch een paar maanden als kruidenblik, maar ik moet op zoek naar wat anders. Dat vind ik geen straf.

Bij de kiekjes van Baret Brocante ontdek ik een mooie margarinekist, dus na overleg met manlief (ja, dit keer wel) rijden we naar de winkel van Marieke om de kist van dichtbij te bekijken. De kist is ook in het echt heel mooi, maar toch is ie niet mee naar huis gegaan. Er staan namelijk nog veel meer kistjes. We wikken en wegen en vallen uiteindelijk toch voor het kistje met mooie verstevigde hoeken en de statiegeldvermelding in 3 talen en valuta. We zijn maar wat blij met onze nieuwe oude kruidenkist.