Verzamelen

Ik heb een verzameltic. Dat heb ik al van kinds af aan en het is dan ook met de paplepel ingegoten door mijn vader. Mijn broer is nog veel erger dan ik en ook mijn zus kan er wat van. Zo hebben wij alledrie een aantal oude schoolplaten, verzamelen we diverse stripboeken en zijn er nog andere verzamelingen.  Mijn broer heeft de interessantste collectie (hij heeft er een eigen schatkamer voor, wat een weelde), mijn zus is heel selectief en weet precies wat ze wil en ik geloof dat ik de meest uiteenlopende verzamelingen heb. Mijn verzamelingen hebben echter een niet al te fraaie overeenkomst: ze zijn verre van compleet. Ik begin altijd erg enthousiast aan een nieuwe verzameling, maar dat betekent ook dat het verzamelen na een paar exemplaren stopt. Zo ben ik in het bezit van een aantal oude kwartetspelen, enkele chocoladevormen, een paar schattige oude autootjes, de al genoemde schoolplaten, boekenverzamelingen van enkele stuks over diverse onderwerpen, drie taartplateaus (ik mag er niet meer, want ze nemen zoveel ruimte in), een paar schilderijtjes met appels voor aan de keukenmuur (waar ze dus niet hangen), wat items tinnen voorwerpen, maar liefst 4 spuitflessen, een stuk of 20 lantaarntjes, een zak met bakelieten deurklinken (die mijn man niet mooi vindt), een tiental cremekleurige kannen en een kleine maar fijne collectie oude blikken. Dan heb ik het nog niet over bijvoorbeeld de postzegels, de gigantische sortering aan kerstballen (met als deelverzameling kerkjes) en natuurlijk mijn serviezen. Je zou bijna kunnen zeggen dat het enige dat ik niet verzamel geld is; dat gaat wat moeilijk samen. Maar ja, dan loop je tegen iets leuks aan op een rommelmarkt en je koopt het en je komt blij thuis en je geniet ervan en dan denk je… ik wil wel meer van dat spul. En zo ontstaan al die pseudoverzamelingen van mij dus.

spuitflessen: de complete verzameling ... so far

een beetje servies :-)

oogst van een middagje rommelmarkt Eelde, het kleintje is in gebruik als theeblikje