Grande heropening Baret

Bloggersfout numero uno! Error! Echt, soms ben ik zo'n sukkel. Rijd ik de stad uit om naar de grote heropening van Baret Brocante te gaan, vergeet ik de fotocamera! Dom, dommer, domst. En ik was al te ver om terug te gaan.

Uiteraard is het ook zonder camera enorm gezellig bij Marieke en JP. Eindelijk hebben ze weer een eigen plekkie om lekker te zitten met de klanten, om de spulletjes te laten staan en lekker te rommelen en schuiven. Ik moet zeggen, ik heb het wel gemist, de afgelopen maanden. Natuurlijk zie je elkaar wel op fairs en markten, maar om gewoon even heen te rijden en lekker te snuffelen tussen al dat mooie brocante is toch anders. Gelukkig, het kan weer, al is het wel een tikkie verder... voor mij dan.

De nieuwe verkoopruimte is een stuk kleiner dan de loods, maar het oogt veel knusser. JP heeft wat dwarsmuurtjes gemaakt, waardoor de ruimte toch net wat meer in tweeën is gedeeld. In het voorste deel staat de bar/balie, samen met natuurlijk veel brocante. Er zijn openslaande deuren naar buiten. Het achterste deel is een soort van gezellig woonkamertje met een klepbank, tafeltjes, kastjes en heel veel mooie spullen er op en er onder en er aan.

Het is vooral de omgeving die van de nieuwe winkel een pareltje maakt. Achter een boerderij met een supergezellig erf met allemaal enthousiaste en lieve beesten. Dat is wat anders dan een loods, met een loods ervoor en ernaast. Zowel buiten als binnen is het lekker toeven en dat kan ook, want het is prachtig weer zaterdag. Voor de winkel kijk je uit over de velden met koeien, in de verte de 'oude' weg van Westerbork naar Hoogeveen. Ja, het is een prachtig plekje en een mooie omlijsting voor al het moois dat Marieke en JP te koop hebben. Baret Brocante à la Ferme is een bezoekje meer dan waard. En er is ook voldoende parkeerplaats.

Met mijn telefoon heb ik toch nog wat plaatjes kunnen schieten om jullie een indruk te geven. De foto's zijn wel wat wobbly, maar ik beloof dat ik binnenkort terug ga om scherpere plaatjes te schieten. Voor straf. Tja, dan moet ik mijn camera maar niet vergeten. :-)

Oh, by the way. Ook de website is weer gevuld met spulletjes, voor als het toch te ver rijden is.

 

Brocante op het erf

Sint Jansklooster is een dorp in de kop van Overijssel. Het is natuurlijk vooral bekend vanwege z’n beroemdste inwoner: tweevoudig Elfstedentochtwinnaar Evert van Benthem (die inmiddels al lang in Canada woont). Sint Jansklooster heeft echter meer te bieden, waaronder een jaarmarkt, mooie molens en een leuke bed & breakfast (de Adnah Hoeve). En als het een vervolg krijgt vanaf nu ook een brocantemarkt: Brocante op het Erf. En dat erf is dan van de Adnah Hoeve.

Afgelopen zaterdag stond deze brocantemarkt op het programma. Ik kreeg manlief zo ver om weer eens mee te gaan en zo trokken we naar Noord-Overijssel. Dit is trouwens een prachtig gebied, maar helaas was het bijzonder mistig, dus we konden maar van een beperkt zicht genieten. Toen we op de markt kwamen begon het zonnetje door te breken en uiteindelijk werd het fantastisch weer. De sfeer was dan ook heel erg goed en ik geloof dat ik de markt een succes mag noemen. In ieder geval voor ons.

is ze niet prachtig?

Van standhouders begrepen we dat er een wat late annulering van een andere brocantemarkt was, waardoor het aantal kramen in Sint Jansklooster op het laatste moment behoorlijk uitgebreid werd. Dat noem ik nog eens een bonus. Uiteindelijk waren er twee veldjes met kramen en daartussen zagen we ook op het erf veel moois uitgestald. Er waren veel bekenden en favorieten zoals Baret Brocante, Gotcha!, Granny Mai en Geartsje, maar ik ontdekte ook aanbieders die ik nog niet kende, zoals Trends in Antiek, Konkelientje’s Brocante en Uit Aletta’s Tijd. En nog véééél meer!

Marieke en JP van Baret kwamen net terug uit Frankrijk en hadden hun kraam gevuld met mooie herfstbrocante. Denk dan aan brocante in herfstkleuren, zoals mooie eenden (patévormen) en ree-hoofden voor aan de wand. Vooral één ree trok mijn aandacht: ze had gewoon een mooie uitdrukking, ze keek lief. Ook Marieke had het over ‘zij’ en had bedacht dat deze dame toch het nodige had meegemaakt. Na veel wikken en wegen hebben manlief en ik de ree toch moeten laten hangen. Misschien hangt ze straks in de nieuwe winkel van Baret Brocante…

Renate van Gotcha Brocante vertelt ons over de nieuwe plannen met haar winkel: het wordt een mooie combinatie van brocante met kleding. Het is wel druk zo met de herinrichting van winkel en websites en de markten, maar hopelijk met een prachtig resultaat. Binnenkort dus een brocante-adresje er bij: Vrouwenstraat 3 in Steenwijk. Het bordje met ‘défense de fumer’ zal er niet staan, want die hebben wij meegenomen. J

We hebben een paar prettige uurtjes doorgebracht in Sint Jansklooster. Op het laatste moment besluiten we toch nog een houten wandplank mee te nemen, dus ik loop nog even terug naar de markt als manlief de auto haalt. Ik hoop dat Brocante op het Erf volgend jaar opnieuw gehouden wordt en ik denk dat ik niet de enige ben. Kijk en geniet mee van mooi brocante...

 

let ook op het plaatje achter het gordijn

La Perle d'Anrosey

We hebben een nieuwe overnachtingsadres ontdekt. Niet dat we ons oude adresje zat waren, maar die is soms volgeboekt en dan moet je wat. En zo kwam ik bij La Perle d’Anrosey, een prachtig landhuis in een typisch Noord-Frans dorpje in de Haute-Marne. We hebben in eerste instantie alleen voor de heenreis geboekt, want je wilt de bedden toch eerst proberen, niet dan?

We kwamen aanrijden en konden meteen stoppen bij het eerste huis in het dorp. Huis is een iets misleidende term, want het is meer een landgoed. Er is een heel oud deel en een later aangebouwd adellijk deel, beiden aan de straatkant gelegen. Er achter is nog een stuk aangebouwd en in de tuin is een heel fijn schuurtje, waar eigenares Ilja haar eigen plekje van wil maken. Moet nog wat aan verbouwd worden, maar ik zie het ook voor me. Maar dan gevuld met brocante schatten… J

Verder bestaat het landgoed uit een heel groot stuk grasland met een geweldige vijver, een moestuin en een boomgaard, en nog een ommuurde tuin met een verborgen hoekje. Een bezoek aan het dorp zit er niet meer in: ik ben zo geïnspireerd dat ik maar blijf fotograferen. De meeste foto’s mislukken overigens, overbelicht! De sfeer is geweldig en ik kan niet genoeg krijgen van met name de boomgaard en moestuin.

prachtig detail

Het huis zelf is ook de moeite waard met een prachtige hal en een heel statige trap. De woonkamer ziet er gezellig uit en de eetkamer is een plaatje. Ook de enorme keuken nodigt erg uit, maar dat is het domein van eigenaar Egbert. Hij bedenkt dagelijks nieuwe gerechten voor de gasten die mee willen eten en daar maken wij graag gebruik van. Paté met een lekkere salade met onder andere aardpeer, een zachte sappige kipfilet met heerlijke dingen erbij en als toetje een echte Franse crème caramel, maar dan wel met vruchten. Eigenlijk doet deze omschrijving de gerechten geen recht, want er zaten allemaal zalige dingetjes in en bij. Egbert kookt met veel plezier en Ilja zorgt voor de aankleding, stylish met brocante servies en zo.

De kamers zijn bijzonder ruim en hebben eigen sanitair. Ze zijn met gevoel voor sfeer ingericht, ook al zijn diverse stijlen gemixt. Goede bedden, fijn badlinnen en de geweldige oude elementen van het huis doen de rest. Als we dan ook nog dineren met gezellige, leuke en onderhoudende tafelgenoten (gasten én gastheer en –vrouw) is het duidelijk: we komen hier terug. En dat is al heel snel, maar daarover een volgende keer meer. Dan kan ik de foto’s mooi verdelen over twee blogposts, want La Perle d’Anrosey moet je vooral zien. Meer info? Zie de website van La Perle (klik).

 

 

HEMA Blogacademy

Kort voor mijn vakantie had ik me op de valreep opgegeven voor de HEMA Blogacademy. Wat ik me er precies bij voor moest stellen wist ik niet, maar ik houd van bloggen en ik houd van de HEMA, dus ja… met zo’n combi hoef je niet na te denken. Tijdens de eerste week van onze vakantie kreeg ik het bericht dat ik geselecteerd was om mee te doen. Blij blij!

Twee dagen na de vakantie stap ik in de trein naar Amsterdam voor een leuke dag. Ik heb geen tijd gehad om zo’n goedkoop treinkaartje op te scharrelen, dus het is een duur dagje geworden. Gelukkig is het pontje gratis; dat is een leuke verrassing, zeg! Bij het pontje maak ik al kennis met een medeblogster uit het noorden en het klikt direct. We beleven de rest van de bijeenkomst samen en lachen heel wat af.

Voor het HEMA-hoofdgebouw is het al druk. We zien bloggers in allerlei soorten en maten (leeftijden); met telefoon en/of camera. Het zijn vooral vrouwen, dat wel. Ik weet dat er 1000 aspirant HEMA-bloggers zijn uitgenodigd. Binnen horen we later dat er ongeveer 2500 aanmeldingen waren. De ontvangst is heel hartelijk met een kopje koffie en natuurlijk een tompouce. We lopen langs wat spannende stellingen met allerlei vrolijk gekleurde cadeautjes en de onheilspellende tekst dat het absoluut verboden is daar foto’s van te maken.

heel veel bloggers!

De bijeenkomst begint. DE CEO van de HEMA, Ronald van Zetten, vertelt over de toekomstplannen van de HEMA. We krijgen een kijkje in de keuken van de beleidsmakers en horen waar HEMA naar toe wil. Erg interessant. Ook leuk is de sneakpeak van een nieuwe commercial en de minidocumentaire over de blijmakers; de cadeautjes die we niet mochten fotograferen. Inmiddels is de persconferentie over de nieuwe HEMA-plannen trouwens al geweest, dus wil je ze zien, dan hoef je alleen maar naar de dichtstbijzijnde vestiging.

HEMA maakt gewoon bijzonder

De tweede spreker op de bloggersbijeenkomst is Boudewijn van Nieuwenhuijzen, hoofd E-commerce bij HEMA. Hij vindt het allemaal erg spannend en vertelt over de plannen rond de HEMA-blogs. Nu wordt er iets meer duidelijk. HEMA heeft een club professionele bloggers ingehuurd om de verschillende producten onder de aandacht te brengen, maar wil ook graag blogs van klanten, van mensen als jij en ik, van (nu citeer ik) Jan uit Purmerend en Mien uit Assen. Je begrijpt, ik zat rechtop, want ik heet dan wel geen Mien, maar verder voldoe ik wel aan het profiel. Niet dat ik dagelijks bij de HEMA zit, maar zoals eigenlijk iedereen in Nederland heb ik heul veul HEMA-spullen in huis, als ik er eens over nadenk.

Vier van de ingehuurde professionele bloggers vertellen over hun ervaringen. Hoe hun eigen blog succesvol is geworden, waar ze over bloggen en wat ze met HEMA hebben. Ze beantwoorden heel wat vragen over hun professionele blogleven. Na de pauze krijgen we een inspirerende presentatie van topblogster Yara Michels, waarin ze vertelt over haar succesverhaal (en what a succes it is) en tips geeft voor bloggers die nog niet zo ver zijn: schrijftips, maar ook praktische tips en advies over hoe je je blog kunt combineren met social media. Ik ben erg onder de indruk van Yara, wat een sprankelende en  authentieke jonge vrouw.

Yara Michels in actie

En dan komt waar ik eigenlijk voor ben gekomen: wat wil HEMA eventueel met ons 1000 kandidaat-bloggers. Nou, da’s eigenlijk heel simpel. Dat wij over HEMA-producten bloggen, over de dingen die we zelf in huis hebben. We kunnen blogs aanleveren voor verschillende categorieën en je krijgt feedback op je schrijfsels. Hoe meer blogs worden geplaatst, hoe meer voordelen je krijgt. Dat vind ik wel leuk, al heb ik nog steeds geen beeld wat voor type blogs het kunnen zijn.

Thuis gekomen bekijk ik de eerste blogs die al op de speciale HEMA-site staan. Het zijn bijdragen van de professionele bloggers en dan zinkt de moed je natuurlijk direct al in de schoenen. Prachtige teksten, loeischerpe en sprekende foto’s en de leukste ideeën. Toch heb ik al vrij snel twee blogs ingestuurd. Inmiddels zijn de eerste artikelen van academybloggers geplaatst en dat is fijn, want zo krijg ik een beter idee van wat de bedoeling is. En …..tadaa, vandaag heb ik bericht gekregen dat een van mijn blogs binnenkort geplaatst wordt.

Ik zou zeggen: ga eens kijken op de blogpagina van HEMA: blog.hema.nl en doe leuke ideeën op! En let dan speciaal op de blog over de kaaskoekjes met de naam ‘Say Cheese’. Die is van mij (glim glim).

het HEMA-hoofdgebouw is trouwens prachtig!

de professionele bloggers luisteren naar een vraag 

het onderwerp van mijn eerste HEMA-blog

Vakantiefoto

Fotograferen: ik ben er dol op. Dat zal jullie niet verbazen, gezien het aantal foto’s op mijn blog. We hebben meerdere camera’s, want als ik mijn favoriete toestel in de handen heb, dan kan manlief het fotograferen wel vergeten. Ik vind foto’s prachtig: overzichtsfoto’s, detailfoto’s, mooie vormen, mooie kleuren, bloemen, gebouwen, spullen, dieren, brocante, hoekjes en natuurlijk mensen.

Veel foto’s plaats ik op mijn blog. Ik bewaar ze op een externe harde schijf. Dat is op zich al bijzonder, want ‘vroeger’ had ik dozenvol met van die papieren afdrukken. Je durfde toen niet veel foto’s te maken, want alles werd afgedrukt en dat kon flink in de papieren lopen. Gelukkig zijn die tijden over, maar ik mag toch nog steeds graag iets tastbaarders hebben dan een bestandje op de schijf.

Ik maak het liefst foto’s als ik op vakantie ben en dat is de laatste jaren vooral de Ardèche. We spelen de foto’s af op de PC, de laptop of op het TV-scherm, maar ik heb inmiddels ook een aantal fotoboeken gemaakt van ‘ons’ dorpje en de omgeving. Sommige foto’s zijn echter zo mooi dat ze best wat meer mogen opvallen.

Via Webprint (www.webprint.nl) heb ik een foto op canvas laten afdrukken. Canvas is al bijna weer ouderwets, want tegenwoordig kun je je kiekjes ook laten printen op hout, perspex, behang of zelfs aluminium. En dan heb ik het nog niet over t-shirts, mokken, slingers, telefoonhoesjes, tassen, onderzetters en zelfs een krukje! Ik vind canvas echter een mooie zachte uitstraling hebben, dus laat mij lekker oubollig zijn.

Op de foto staat een vogelkooitje dat ik ergens in een straatje in Chalençon zag hangen, aan een muurtje naast een trappetje dat naar een keldertje leidde. Het viel bijna niet op, maar gelukkig zag ik ‘m. Dat onooglijke kooitje is nu een prachtige plaat aan de muur geworden.

met dank aan Webprint

Trouvailles

blikken en ballen uit La Voulte

We zijn weer terug! We hebben twee heerlijke weken in Frankrijk gehad, op onze vaste stek in de Ardèche (zie eerdere blogpost). Lekker luieren, af en toe wat door een stad kuieren en heerlijk lunchen, maar dat hebben jullie in de vorige post kunnen lezen. We hebben ook een fantastisch overnachtingsadres ontdekt, waarover binnenkort veel meer. En natuurlijk was er ruimte voor een beetje brocantejacht.

Het liefst zou ik bij iedere brocantewinkel stoppen om te snuffelen tussen al die mooie spullen. In de buurt zijn flink wat adresjes te vinden, bijvoorbeeld in Lavilledieu (niet ver van Aubenas), in Meysse (Les Quatre Sous: niet normaal meer, zo enorm) en op de nationale weg van Loriol naar Montelimar (aan de Drôme-kant). En zoals overal in Frankrijk kent ook de Ardèche brocantemarkten en vide-greniers. Genoeg te ontdekken dus. Manlief vindt brocantejacht echter best leuk, maar niet overal waar het woord te lezen is. Dus we hebben het beperkt.

Iedere vierde zondag van de maand is er een grote brocantemarkt in La Voulte sur Rhône, niet ver van onze hameau. Het is ook de plek van een supergezellige weekmarkt die we eigenlijk nooit overslaan. We kenden de rommelmarkt van een eerder bezoek en hebben ons er opnieuw prima vermaakt. Meestal gaan we zonder plan op pad en zien wel wat we tegenkomen. De oogst van dit jaar: 2 postkastjes (of zo), een koperen kruik, 2 kleurrijke blikken, 2 ovale schaaltjes, een kitscherig souvenir van Mont St. Michel én een set gekleurde ballen in het originele metalen houdertje (met een vreselijke plastic sluiting). Ook manlief vond iets naar zijn gading: een miniatuur Renault Alpine A110.

manlief met de vioolkist in Grâne

Een week later was het de vijfde zondag in de maand en dat komt niet zo vaak voor. Een mooie gelegenheid voor een fraaie vide-greniers in het dorpje Grâne, gelegen in de Drôme, net aan de andere kant van de Rhône. We zijn hier voor het eerst en kijken onze ogen uit op de uitgebreide rommelmarkt. Net als in La Voulte vinden we ook hier een mix van professionele handelaren en locale bewoners met hun zolderinhoud. Onze aankopen komen wat langzaam op gang, maar uiteindelijk gaan we tevreden terug naar ons vakantie-adres. Ik met twee lookalike grès-potten, een schattig theekopje, een emaille (ja, wat is het?) soort van pannenonderzetter, vier oude ansichtkaarten en een heel groot taartbord. "Oui madame, c'est pour une grande tarte." De kaarten zijn geweldig: twee van Parijs en twee van de zee. Meer dan 100 jaar geleden zijn ze met zorg uitgezocht en beschreven en voorzien van een postzegel; sommige zelfs voor op de kaart, dat schijnt heel gebruikelijk te zijn geweest. Manlief is zeer verguld met zijn aankoop: een mooie houten vioolkist! Zonder inhoud en dat is maar goed ook, want wij sluiten de kist zorgvuldig met alle sluitingen, waaronder die waarvoor een sleuteltje nodig is (die we dus niet hebben). De kist heeft vanaf nu een nieuwe functie: decoratie.

spiegeltje en koffiepotje
van de markt in Anrosey

Oorspronkelijk was het de bedoeling dat we alleen deze twee markten zouden bezoeken. En natuurlijk de brocantewinkel van onze zwager, waar ik een leuke stempel van een tros druiven op de kop tikte. Deze kwam uit een verzameling van allerlei spullen met druiventrossen, waar de vorige eigenaren gek op waren. Maar ik kreeg nog een brocantetoetje: een heuse dorps-vide-greniers in het dorp van ons overnachtingsadres: Anrosey. De jaarlijkse rommelmarkt stond gepland op onze laatste reisdag en er was eigenlijk geen tijd voor een bezoek. Het compromis was dat ik ’s ochtends om kwart voor 7 onder de douche stond en de kamer uit sloop. Manlief draaide zich nog even lekker om, terwijl ik heerlijk struinde over de markt. De helft van de kramen was nog niet ingericht, maar het was helemaal top. Binnen 5 minuten scoorde ik een snoezig koffiepotje: wit emaille met een rose roosje! Deze werd al snel gevolgd door twee oude schaaltjes en ook een oud bakblik verdween in de tas, nog voordat alle busjes met Nederlands kenteken bij de markt arriveerden (in dit deel van Frankrijk een bekend verschijnsel, zo hoorde ik). Na het ontbijt deden manlief en ik nog een rondje en kocht ik de spiegel die ik eerder die ochtend al gezien had. Uiteraard was ook manlief succesvol en vond een fraaie koperen drukspuit.

Zelf zal ik nooit een goede handelaar worden, want ik houd alle brocante-trouvailles het liefst voor mezelf. Maar ja… er moet zo af en toe ruimte gemaakt worden. Manlief heeft er niet zo veel moeite mee: hij verkoopt zelfs de dingen die hij zelf ook geweldig vindt. Dus, als jullie toevallig belangstelling hebben voor een miniatuur Alpine, een houten vioolkist (gesloten) of een koperen drukspuit, stuur dan even een mailtje naar vankoos@kpnmail.nl. Natuurlijk mag dat ook als je interesse hebt in een van mijn aankopen, maar ik beloof nog niks :-).

de grèspotten zijn al in gebruik

de koperen drukspuit

detail van het postvak-kastje

oude schaaltjes van Moulin des Loups

de markt in Grâne

mooi verweerde ballen

het koffiepotje uit Anrosey nog een keertje

de kaarten zijn zowel aan de voor- als achterkant mooi

het bakblik heeft een nieuwe inhoud

bijna alle aankopen bij elkaar